Skip to main content

Let us be strangers


Bus Story No. 005

Ayon sa Chinese Horoscope i was born under the sign of the Snake (19someting), at ang characteristic ng Snake people ay 


"People born under the Snake sign are intuitive, introspective, refined and collected. They are attractive people who take cries with ease and do not become flustered easily. They are graceful people, exciting and dark at the same time, contemplative and private."


Gusto ko yung part na "they are attractive people", ito ang dahilan kung bakit ako bilib sa mga chinese horoscope na yan napaka-galing talaga wala akong masabi, pero hindi naman yun ang topic ko, hold your horses, nakalagay din dyan eh "contemplative and private." Yes im private, yes i value my privacy, and yes im contemplative, yes thats english from the root word 'contemplate' na ang ibig sabihin sa tagalog ay 'konting plato', at yes sa mga ganyang kakorning jokes ako nababasted. Meron kasing mga time na mas gusto kong mag-isa, everybody need sometime on their own ika nga ni Axl, pero sa panahon ngayon mahirap makahanap ng panahon para mag-isa ka at mag muni muni. Kailangan mo pang gumastos ng mahal para makapunta sa mga lugar na nago-offer ng mga serbisyong therapeutic daw para sa mga taong bisibisihan ang lifestyle, kung magkukulong ka lang naman sa kwarto malamang mapagkamalan ka lang na adik. 


Kaya ako kahit pag byahe bina-value ko yung time dahil dun lang ako nakakaranas ng time sa sarili ko at mag contemplate at mag muni-muni sa mga bagay bagay gaya ng lovelife ni Ding dong at Karyle future at world peace. Minsan nga gusto akong isabay ng kaibigan kong me chekot na malapit lang sa amin ang opis pero mas prefer ko talaga ang mag travel ng mag isa, sountrip lang, mas nare-relax ako sa ganung paraan. Kahit na kaunting oras lang eh ginagawa kong escape ang pag byahe from the hustle and bustle of my daily living.


Yan ang dahilan kaya minsan nababanas ako sa mga taong kumakausap sa akin sa bus lalo na pag di ko kilala, suplado na kung suplado pero ayoko talaga ng kinakausap ako sa bus habang nasa byahe pwera na lang kung kakilala ko, hindi naman ako natutulog, basta nagiisip isip lang ng mga bagay bagay, eh kung may iistorbo pa sa yo at kakalabit kalabit tapos magtatanong lang pala ng oras o kaya ng direction nakakairita na yun, di pa ba sapat yung earphone ko sa tenga para mahalata nilang ayokong makipagusap sa kanila, how insensitive naman (naks!). Pero mapapalampas ko pa yun, mas nakaka-irita kasi yung mga ticket inspector na matapos mong tiklup tiklupin ng maliit yung ticket mo at ilagay sa kung saan saang singit ng upuan saka naman sila dadating at magi-inspeksyon, kaw naman hanap ka ngayon sabay bulatlat sa mga tickets na naka singit singit kung saan, isa sila sa mga ayokong makasalamuha sa bus, bukod sa mga religious group at mga nagsosolicit. 


Di ko ma gets tong mga taong to, what's with the formal attire tapos mangangaral lang pala, not that i give a shit about it because pramis i really don't, tapos kalaunan manghihingi lang pala ng abuloy, hindi daw sapilitan, kung sino lang ang may gustong magbigay, pero syempre pag nag-abot ka ng sobre tapos hindi tinanggap ng inabutan mo automatic hindi sya magbibigay di ba? Kaya kabadtrip badtripan to the nth level yung nananahimik ka tapos hindi mo na pinansin yung sobre nila pero nilapag pa rin nila sa may hita mo ang sobre, yun ba ang hindi sapilitan? Para na rin nilang sinabi na "oy wag kang magwala-walaan, magbigay ka kuripot!" Bat kaya di na lang nila ipag-pray over yung mga sarili nila while they're at it. Iba pa yung mga nagsosolicit ng tulong na member daw sila ng kung anong asosasyon (TARANTODA or something...) na on strike daw, at kailangan lang daw nila ng konting tulong at suporta para sa pinaglalaban nila. Pwede bang moral support na lang? Eh bata pa ko on strike na sila, 20th century na ngayon on-strike pa rin sila? Kung ikaw kampante sa pagkakaupo mo sa byahe at tahimik na tinatahak ang daan pauwi o papasok malamang mawindang ka sa mga taong ganyan. Panira ng mood sa pagbyahe lalo na kung yung playlist mo naka kasa sa Ben Folds Five.


Mas lalo na siguro kung makasakay ka ng pasaherong makwento, na kahit hindi ka kakilala eh kukwentuhan ka ng life story nya, na pati yung sentimyento nya sa lahat ng bagay eh inilalabas sa yo na feeling nya isa kang psychologist na nag-a-analize ng problema nya, at ang matindi pa eh ipapaliwanag pa nya ang pinupunto sa yo at uudyukin kang sumangayon sa lahat ng sinasabi nya sabay tulak ng siko sa braso mo habang sinasabing "diba?! di ba?! tama naman ako di ba?!", nakaranas na ba kayo ng ganun... ok na nga yung di kayo magkakilala sana lang pinangatawanan na lang nya yun. Sa mga sitwasyong tulad nun napapangiti lang ako sabay buntong hininga, tapos napapaisip na lang ako, ano kaya kung mag-sabit na lang din ako ng sign na nakasulat "Don't talk to me while the bus is in motion!"


Not a bad idea nuh?



Comments

  1. heheh sana ma-try mo din ang sumakay sa bus dito sa Dubai. wow super hirap sir.. as in. gusto mo sana takpan din ng earphone yung butas ng ilong mo kc hindi ka makahinga sa amoy.. :)

    ReplyDelete
  2. wahehehehe mukhang di ko na papangarapin pa na sumakay ng bus dyan : ))

    ReplyDelete
  3. Nung isa pa akong akong hamak na estujante habang binabagtas ang trapik mula Moonwalk Sa Las Piñas hanngan sa may Normal University walang araw na walang taong may dala ng "megaphone" (yun ba tawag dun?) at nagleletanya na samahan daw sila ng mga "TARANTODA" (ganda ng samahan bagay) na kesyo strike daw sila dahil di maganda pamamalakad ng kompanya na paulit ulit mo naman naririnig sa kanila araw araw kahit iba ibang tao ang pumapanhik sa bus. Siguro meron sila "script" na sinasaulo kasi minsan nawawala sila sa track tas paputol putol pa yung gamit na speaker (nakalimutan yata bumili ng battery). Yung mga ganitong eksena eh sobrang nakakasira ng momentum ng pagtulog lalo pag sobrang puyat mo nung nakaraang gabi dahil may project or raket kang ginawa. Tas di nga sapilitan pero pagkakuha ng sobre tas walang laman ang sama ng tingin na tipong sinasabing "kahit piso wala"?

    Hanggang ngayon meron pa rin pala?
    hayyyy Pilipinas kong mahal

    ReplyDelete
  4. business na sa atin yan hehe kumbaga bibili ka na lang ng prangkisa wahehehe

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

We Filipinos Are Mild Drinkers

Stumble upon this short story by National Artist for Literature Alejandro Roces (it's pretty long but trust me its a short story) on a book titled 'Panorama of World Literature for Filipinos',  i find this story amusing and funny at times. We may call the humor of Alejandro Roces as humor of exaggeration, the funny situations are laugh-provoking because they are... well... exaggerated hehe sometimes satirical. He wrote 'We Filipinos...' as a student of Arizona University and was first published in The Arizona Quarterly, i think it won him an award in literature from that university. So if you have a minute to spare read on. Happy reading!   We Filipinos are Mild Drinkers by Alejandro R. Roces WE Filipinos are mild drinkers. We drink for only three good reasons. We drink when we are very happy. We drink when we are very sad. And we drink for any other reason. When the Americans recaptured the Philippines, they built an air base a few miles from our barrio. Yanke...

Upakan

Di ko mapigil kundi maging sentimental pag naririnig ko yung mga kantang kinalakihan ko, hindi ko alam kung yung lyrics? o yung melody? or the singers themselves? Basta pagnaririnig ko yung Tough Hits ng Tito Vic and Joey halos maiyak ako sa kakatawa... Wala na tayong dapat pang patunayan pa dahil nakilala na yung talent nating mga Pilipino sa music internationally kaya sa tingin ko kailangan nang ibalik yung mga katulad ng Tough Hits. Tito Vic and Joey are plain genius at malamang maraming sasang-ayon dyan... kelan lang merong nag email sa akin ng ilang TVJ hits  at nagulat ako dahil kahit na ilang beses ko na napakinggan yung mga kanta nila eh parang ngayon ko lang napakinggan uli dahil sa sobrang tawa pa rin ako sa mga punchlines ng mga kanta nila... naalala ko sakay ako ng isang jeep tapos "Upakan" yung pinapatugtog, halos lahat ng sakay ng jeep maluha-luha sa kakatawa. Sa ngayon wala na atang katulad ng TVJ wala na atang susunod, Michael V is ok pero masyado sy...

Banal na Araw

Buti na lang na i-schedule yung outing ng barkada before friday and yung outing sa opis sa monday pa ehehe extended ang vacation... so whats with friday? Wala naman, eto kasi ang time ng procession sa bayan, the must see procession na inaabangan ng lahat ng taga-bayan. O nga pala yung lugar namin sa Las Piñas ang tawag eh 'Las Piñas bayan' eto kasi yung street na kung saan nakaharap ang St. Joseph Parish, home of the world renowned 'Bamboo Organ', oo dapat kasama talaga yan tag na yan pag babanggitin ang St. Joseph Parish... home of the world renowned Bamboo Organ... kita nyo na, automatic yun eh. So kung manggagaling kang Parañaque una yung San Jose street, dalawang simbahan ang tinutumbok ng street namin, sa unahan naroon ang Iglesia ni Cristo, pag nilakad mo pa hanggang dulo, bubungad sau ang St. Joseph Parish, home of the world renowned Bamboo Organ. So balik tayo sa procession, mula nung bata pa ko, mga couple of years ago, bukod sa 'Salubong' ng Easter...