Sobrang hina ko sa direction, sinampal pa sa akin yang katotohanang yan nung last last sunday lang, pumunta kami nila grace and abi sa cubao para bisitahin ang Boston gallery, mula Kamuning nag cab na kami para di na kami maligaw, pero sablay pa din. Ang galing pa ng taxi driver, pinagpipilitang alphabetically arranged yung pangalan ng mga streets, sabi nya baka nasa dulo daw yung Boston kasi nasa New York kami letter 'N' pa lang daw kami so malayo pa yung 'B' for Boston, pinalaki sya siguro ng kanyang magulang na kulang sa iodine. Hindi rin nakakatulong yung mga tao sa paligid, yung magbabalot tinanong namin, tinanong naman nya yung nagtitinda ng yosi na katabi nya, tapos yung nagtitinda ng yosi binalik lang yung tanong sa kanya, tapos nagtanungan sila, kaya kami nakahalata na wala kaming mahihita sa kanila kaya umalis na kami at iniwan silang nagtatalo at medyo nagaambaan na. Yung dalawang nagliligawan naman hindi pa kami natatapos makapagtanong 'hindi' na agad yung sagot nila, ayaw ata pa-istorbo, tanghaling tapat nagliligawan sa tapat pa ng sari-sari store, that is so third world. Saka yung tricycle driver na telebabad sa celfone, tatanungin sana namin kaya lang kausap ata jowa nya hindi na namin tinanong kasi mukhang heart to heart yung usapan nila. Lahat sila hindi din nila alam kung saan ang Boston street, hindi nakakapagtakang maraming naliligaw sa Pilipinas.
Kaya ako aliw na aliw ako pag binabasa ko yung pinaka peborit kong libro, yung Metro Manila CitiAtlas, nakikita ko kasi yung iba't ibang lugar tapos tine-trace ko kung manggagaling ako sa amin paano ako pupunta sa iba't ibang lugar na yun, ginagawa ko nang hobby ang pag browse ng mga mapa. Minsan nga pag me bago akong kakilala automatic yung question ko na
"taga saan ka?"
tapos pag hindi ako familiar sa lugar na sinabi nya, parang ansarap ilabas nung CitiAtlas tapos hanapin sa mapa yung lugar. O kaya naman minsan pag sinabi nya kung taga saan sya tapos pamilyar ako sa lugar dahil nakita ko na sa CitiAtlas medyo mayabang pa dating ko minsan, sasabihin ko pa
"Ahhhh! yan ba yung malapit sa (insert name of place here)? sa may (insert street name here)? Malapit kayo sa bahay nila (insert imaginary name of neighbor here)? Kilala mo si (insert gawa-gawang name ng tao here)?"
kahit hindi ko pa naman napupuntahan yung lugar eh akala mo dun ako pinanganak at lumaki sa yabang ng pagdedetalye dahil lamang nakita ko na sa mapa.
Si sir ross, yung boss ko, nakakahanga, kahit ata ilagay mo sa isang labyrinth yun makakalabas at makakalabas pa rin, pag pumupunta kami sa iba't ibang lugar madami syang dinadaanang pasikot sikot na kalye pero dun pa rin sa pupuntahan naming lugar ang bagsak namin, hindi kami naliligaw, hindi ko alam kung paano nya natatandaan yung mga short cuts na yun pero kakaiba ang talento nyang yun, malamang siguro eh dahil na rin sa experience nya, yung first job nya kasi nung bata-bata pa sya eh draftsmen, at isa sa mga ginagawa nya eh mga mapa ng kalsada, so its either that or isa syang taxi driver nung past life nya, para syang may GPS sa utak, gagayahin ko sya pag laki ko.
Malaking tulong talaga ang mapa dahil alam ko hindi lang ako ang tatanga-tanga walang sense of direction sa mundo, alam ko rin na may mas tanga mahina pang kumapa ng direction kesa sa akin. Sa malls na lang, pagbungad na pagbungad mo sa entrance naroon kaagad yung floor plan map ng mall para malaman mo agad kung saan matatagpuan yung iba't ibang stores, ang kahanga-hanga pa eh makikita mo yung maliit na red dot dun sa map tapos me nakalagay na "You are Here", ang galing talaga nun, mantakin mo alam agad nila kung nasaang parte ka nakapwesto sa mall. Yung kapitbahay nga namin balak kong bigyan ng mapa sa birthday nya, madalas ko kasing marinig yung ermats nya pag pinapagalitan sya na lagyan daw nya ng direksyon yung buhay nya. Na-gets nyo? mapa=direction?Epekto yan ng panonood ko ng Going Bulilit kaya ganyan ako humirit ng mga jokes.
Sa ngayon medyo di ko na gaanong nabubuklat yung CitiAtlas, mas maganda kasing mag browse ngayon sa Wikimapia o kaya yung Google Map, mas detailed kasi saka may satellite view pa, tapos pwede mong i-convert to map view pagnalito ka dahil puro bubungan ng bahay ang nakikita mo, kaya minsan pag walang magawa sa bahay imbes na manood ako ng SNN nagbbrowse na lang ako sa Wikimapia, kabisado ko na nga yung lugar namin (see below)

uy kuya rick! punta ako sa st. joseph paris minsan! :)
ReplyDeletemagpi-print din ako ng map so i wont get lost anymore hahah
(in fairness super invincible na ako pag may map!)
heheh.. sabi nila kuya rick mga babae lang daw ang mejo mahina sa direction,.. meron ako book.. "why men don't listen & women can't read map"
ReplyDeletenakarelate ako sau super. :) pede ka ba dalawin sa bahay mo??? cge na.. :)
adik oy! ano bang kinain nyo sa gallery opening? parang nakakasablay :) entertaining post as usual!
ReplyDeleteoi tara! i-tour kita hehe
ReplyDeletetara! basta ba me dubai goodies eh : P
ReplyDeletems cellulite wahehe, napadami kain namin ng tempura crackers eh!
ReplyDeleteoo nga! hahah!
ReplyDeletesige kuya, one of these days ;) dadala ako camera para masaya!
unga po, kala ko malayu ka ng madame kasi "las pinas" .. lapit lang pala .. lapit lang sa quirino ave. ehh .. :D
ReplyDeletesabi sa inyo malapit lang talaga! : P
ReplyDeleteSer, dito ko na lang po kayo istalk pipindutin ko nalang. Mahina po ko sa direksyon e ahehe. Ang lolo ko ay parang yung boss niyo po matinik sa lugar at siya'y 75 yrs old ahehe
ReplyDeletebaka dating taxi driver din nung past life : D
ReplyDeleteAhehe baka nga po. :]
ReplyDelete